Emilia-Romania: Monte Trebbio


                    
                    
          
                    
          DST
          119.00km
          
                                         
          Czas
          05:48
          
                              
          V_AVG
          20.52km/h
          
                                                                                          
          Sprzęt Corratec
          
                              
          Aktywność Jazda na rowerze

Poniedziałek, 30 kwietnia 2012 | dodano: 01.06.2012

Drugi dzień zaczęliśmy od podróży pociągiem do znajdującego się na Via Emilia miasteczka Castel Bolognese. Przewożenie roweru pociągiem wygląda podobnie jak w Polsce - sprzęt trzymamy w pierwszym lub ostatnim składzie i kupujemy osobny bilet. Tanie to nie jest, ale jakoś się trzeba przemieszczać. Trasę wytyczyliśmy na żywioł - po takich drogach które wyglądają na najbardziej kręte na mapie. To nic - we Włoszech nie sposób nie trafić na jakieś piękne miejsce i stromy podjazd. Centralna część półwyspu usiana jest wzgórzami, które przecinają liczne doliny rzek spływających ku morzu. Generalna zasada jest taka, że jeśli jedzie się prostopadle od Via Emilia, to podjazd jest bardzo łagodny, jednak jeśli skręci się w którąś z dróg poprzecznych, łączących sąsiadujące doliny, można być pewnym serpentyn i stromych ramp. A widoczki są takie:

Podjazdy zazwyczaj nie przekraczają długości 4-5 kilometrów, jednak potrafią być zabójczo strome. Przykładem jest Monte Trebbio, który atakowaliśmy od Modigliany (pierwszy wykres). Słusznie narzekają zawodnicy Giro po etapach przebiegających przez środek kraju: niby etap nie jest wysokogórski, jednak seria kilku tego typu podjazdów potrafi nieźle wymęczyć. Na szczycie Monte Trebbio jest ufundowany w 1977 roku pomnik na cześć wszystkich cyklistów. Na drogach Romanii co chwilę mija się kogoś na szosówce, nawet w dni powszednie, do tego stopnia że po jakimś czasie odechciało mi się do każdego machać. Na drogach czułem się tak bezpiecznie że przez wszystkie dni oprócz pierwszego jeździłem bez kasku. A podobno w sąsiedniej Toskanii kolarstwo jest jeszcze bardziej popularne.

Przerwa na kawę w Modiglianie © bradi

Modigliana widziana z pierwszych kilometrów podjazdu na Trebbio © bradi

Ruiny górujące nad Modiglianą... w tych okolicach taki widok to normalka © bradi

Na szczycie Monte Trebbio © bradi

Cyklistom © bradi

Z ostatniego tego dnia podjazdu, nieznanego mi z nazwy wzgórza (na który prowadziła wąska droga o dwucyfrowych gradientach), roztaczał się widok na leżącą poniżej Faenzę, a dalej na równinę, a nawet Adriatyk. Po powrocie z tej niepozornie wyglądającej trasy byliśmy zmęczeni jak po wysokich górach. Dobrze że w domu czekała kąpiel w morzu, chrupiąca pizza i musujące wino.